با سلام و تشكر از عليرضاي عزيز كه اگه شكسته نفسي نكنه بنظر مياد يكي از اونايي كه بقول خودش مشكلات مانع ازدواجش شده حالا ما فرض رو بر اين ميگيريم كه مشكلات واقعي هم باشه ؛ دوست عزيز ؛ انسان از آغاز زندگى حتى از لحظه‏اى كه نطفه او در قرارگاه رحم واقع مى شود، مراحل زيادى از مشكلات و درد و رنج‏ها را تحمل مى كند تا متولد مى شود. بعد از تولد در دوران طفوليت و سپس جوانى و از همه مشكل‏تر در دوران پيرى، با انواع مشقت‏ها و رنج‏ها رو در رو است. اين طبيعت زندگى در دنيا است و كم و بيش شامل همه انسان‏ها مى شود و كسى از آن استثنا نيست. انتظار وضعى غير از اين داشتن اشتباه است. نگاهى به زندگى انبيا و اولياى الهى نشان مى دهد كه زندگى اين گل‏هاى سر سبد آفرينش نيز با انواع ناملايمات و درد و رنج‏ها قرين است. هنگامى كه دنيا براى آن‏ها چنين باشد، وضع براى ديگران روشن است.اگر افراد يا جوامعى را مى بينيم كه به ظاهر درد و رنجى ندارند، بر اثر مطالعات سطحى ما است، از اين رو وقتى نزديك‏تر مى شويم، به عمق درد و رنج‏هاى اينان (صاحبان زندگى مرفه) آشنا مى شويم، يا اين كه براى مدتى محدود نيستند داراى مشكلات نيستند كه قانون كل جهان را بر هم نمى‏زند.(1) اين كه انسانى پيدا شود كه در زندگى داراى مشكلى نباشد، تصور نادرستى است.بيمارى‏ها، درد سرها، تلاش‏ها براى زندگى، محدوديت لذت‏ها، تكرارى بودن زندگى و بى معنايى آن براى بسيارى و احساس پوچى، جنگ‏ها، مشكلات طبيعى، برآورده نشدن بسيارى از خواسته‏ها، به هدف و مقصود نرسيدن، از بين رفتن نقشه‏ها براى زندگى، وجود موانع و هزاران مورد ديگر موجب مى شود از اين تصور خام (نبود مشكل براى برخى) دست بكشيم. وجود سختى‏ها و مشكلات براى زندگى ما لازم است و بدون وجود آن‏ها زندگى بى معنا و يكنواخت خواهد بود.سختى‏ها و دشوارى‏ها نقش مهم و نيرومندى در تربيت، تقويت اراده، شكوفايى استعدادهاى نهفته انسان و بيرون آوردن زندگى انسان از يكنواختى و تكرار دارند، ولى وقتى سخن از كاركرد سازنده دشوارى و مصائب مى رود، منظور اين نيست كه اين تأثير روى همه افراد يكسان است، بلكه روى برخى ممكن است نقش منفى داشته باشد، ولى مهم چگونگى برخورد و رويارويى با مشكلات است. هر اندازه شخص داراى جهان بينى بهترى باشد و فلسفه رنج‏ها و مصائب را بهتر بشناسد و از نظر روحى، خطرپذير و با اراده و مقاوم‏تر باشد، از جنبه‏هاى مثبت مشكلات بهره افزون‏ترى مى گيرد. بر عكس هر اندازه شخص عافيت طلب، بدبين و خطر گريزتر باشد، از مشكلات آثار منفى بيشترى دريافت مى دارد.سختى‏ها و گرفتارى‏ها مقدمه كمال و پيشرفت است. اين امور براى تكامل بشر ضرورت دارد. اگر سختى‏ها و رنج‏ها نباشد، بشر تباه مى گردد. قرآن كريم مى فرمايد: "همانا انسان را در رنج و سختىِ آفرينش قرار داديم".(2) بنابراين انسان بايد مشقت‏ها را تحمل كند و سختى‏ها بكشد تا به كمال لايق خويش دست يابد. تضاد و كشمكش شلاق تكامل است و موجودات زنده با اين شلاق خود را به سوى كمال مى رسانند.(3)براى توضيح بيشتر مراجعه كنيد به مجموعه آثار، ج 1، استاد شهيد مطهرى، ص 176 تا 196.پى نوشت‏ها: 1. ناصر مكارم شيرازى، تفسير نمونه، ج 27، ص 10.2. بلد (90) آيه 4.3. مرتضى مطهرى، مجموعه آثار، ج 1، ص 176 به بعد.منبع تحقيق: واحد پاسخ به سوالات ديني پژوهشگاه علوم و معارف اسلامي

با سلام و تشكر از مطالب خوبتون . واقعا همينطوره كه بايد قبل از ازدواج تحقيق و شناخت لازم نسبت به همديگه صورت بگيره .؛ البته نكته اي كه لازمه قدري بررسي و روشن بشه اينه كه برخي معتقدند بايد آشنايي و صميميت پيش از ازدواج وجود داشته باشد تا دو فرد يکديگر را به خوبي بشناسند و پس از آن زندگي مشترک را شروع کنند اما بايد بگوييم که عشق واقعي و علاقه مندي حقيقي بين دو جنس ، زماني ايجاد مي شود که دو فرد ارتباط خود با يکديگر را به سادگي تزلزل پذير ندانند؛ از سوي ديگر هر يک براي جلب نظر ديگري دست به رفتار نمايشي نزنند. در آشنايي هاي پيش از ازدواج اين مسئله بسيار ديده مي شود. امروزه غرب از طريق تجربه کردن اين روابط و آشنايي ها ، به نحو چشمگيري نهاد خانواده را متزلزل ساخته است. در غرب ظلم آشکاري به جنس زن مي شود، زيرا زنان پيش از اين که به سن قانوني و شرعي براي برقراري روابطشان با جنس مخالف برسند، مورد بهره برداري جنسي مرد قرار مي گيرند و در بسياري مواقع پس از آن ، مطرود مي شوند. (1) دوستي هاي قبل از ازدواج که به عشق معروف است، عامل تعيين کنندة ازدواج نيست ، زيرا ازدواج نوعي مشارکت در يک اجتماع کوچک (خانواده) است که در آن دو انسان مي بايد از جهات گوناگون با يکديگر تناسب عملي داشته باشند. پس آن چه عامل تعيين کننده است، همتايي و هم کفو بودن زن و مرد است. در صورتي که در انتخاب همسر، همگوني مراعات شود، نيازي به برقراري روابط صميمانه پيش از ازدواج نخواهد بود، بلکه بايد تأکيد کنيم که چنين روابطي مي تواند بيش از آن که مفيد باشد، مضر و تهديد کنندة نهاد خانواده در جامعه به شمار آيد. با نگاهي به آمار مي توان ديد که آمار طلاق بين کساني که قبل از ازدواج ارتباط هاي دوستانه داشته اند بالاتر است. از طرفي آشنايي و ارتباط دختر و پسر در محيط اجتماع ، بيش تر از آن که معرفت ساز باشد، فروزندة هوس ها و معرفت سوز است. عمدتاً ديده مي شود فرد آن گونه که هست، خود را نشان نمي دهد يا به سبب محبت و عشقي که ايجاد شده، نمي تواند عيوب طرف مقابل و جوانب مختلف قضيه را بسنجد . بيشتر رفتارها در آشنايي هاي خياباني به شکل هاي تصنعي ابراز مي شود.البته قبول داريم اگر شناخت صحيحي در ازدواج باشد، آمار جدايي کم مي شود، ولي چه بسا ازدواج هايي که در اقوام نزديک انجام مي شود و با آن که دو طرف از کودکي همديگر را مي شناختند، ولي بعد از ازدواج فهميدند به درد هم نمي خورند. اين ها همه گواه آن است که ارتباطات قبلي نمي تواند مشکل شناخت را حل کند، بلکه مشکل شناخت، بيش تر به آفات شناخت برمي گردد که در رأس آن ها تعلق قلبي پيدا کردن به طرف مقابل است.(2)بهترين راه آن است که دو طرف با اطلاع خانواده و با مشورت از آنها، از همديگر شناخت پيدا کنند. شناخت پيدا کردن لزوماً به اين معنا نيست که روابط دوستانة خياباني برقرار کنند که در بسياري از مواقع ، هدف اصلي که شناخت باشد، نه تنها تأمين نمي شود، بلکه چه بسا شناخت کاذبي به وجود مي آيد که آثار آن در آينده وقتي ازدواج صورت گرفت، ظاهر مي شود.در بسياري از مواقع ، شناخت شخصيت واقعي و رفتارها و ويژگي ها از طرف دوستان، فاميل ها خانواده ، محيط کار و... به دست مي آيد.به همين خاطر ازدواج هايي که از اين طريق ها صورت گرفته، کمتر به جدايي ختم شده است.در مورد نظر اسلام بايد گفت: با توجه به اهميت ازدواج و نقش آن در سرنوشت انسان، اسلام زوجين را به بصيرت و شناخت دقيق فرا خوانده است. هرگز اسلام راضي نيست دختر و پسر بي گدار به آب زنند و چشم بسته عمل نمايند. هر عقل سليمي حکم مي کند دو نفري که يک عمر با هم زندگي مي کنند، پيش از ازدواج کاملاً يکديگر را ببينند و با هم صحبت کنند. در روايات معصومين به اين مسئله توجه شده است .شخصي در زمان پيامبر (ص) زني را خواستگاري کرد اما گويا او را خوب نديده بود. حضرت فرمود :« اگر او را ديده بودي، اميد سازش و تفاهم بيش تر و زندگي تان با دوام تر بود».(3) حتي در روايتي امام صادق (ع) فرمود: «اگرکسي قصد سوء استفاده نداشته باشد، مي تواند به گيسوان و زيبايي هاي (ظاهري) زن نگاه کند».(4)براين اساس فقها فرموده اند: هر يک از زوجين مي توانند بدن ديگري را با شرايط ذيل به منظور تحقيق ببينند:1 – نگاه به قصد لذت نباشد؛2 – ازدواج بستگي به اين نگاه باشد؛3 – مانعي از ازدواج اين دو در ميان نباشد.(5)البته بعضي از فقها نگاه را به صورت و دست ها منحصر کرده اند.(6) بنابراين دختر و پسر پيش از ازدواج مي توانند به صورت غير مستقيم از طريق نامه يا واسطه و معرّف و به صورت مستقيم به گفتگو و ديدن ( با نظارت والدين و بزرگ ترها که در جريان امر قرار دارند) همديگر را بشناسند، به شرط آن که حدود اسلامي رعايت شود.پي نوشت ها :1 – علي اصغر احمدي، روابط دختر و پسر درايران ، ص 109.2 – مجموعه مقالات هم انديشي، ج2، ص 489.3 – وسائل الشيعه، ج14، ص 61.4 – همان، ص 60.5 – سيد مسعود معصومي، احکام روابط زن و مرد، ص 187.6 – همان، ص 188.اميدوارم بازم به ما سر بزنين. موفق باشيد.منبع: سايت واحد پاسخ به سوالات ديني پژوهشگاه علوم و معارف اسلامي http://www.pasokhgoo.ir/fa/node/1666

با سلام و تشكر ؛ اينكه شرايط جامعه مطلوب نيست درست اما اين دليل نميشه كه كارشناسان مسايل ديني بخاطر شرايط بحراني نسبت به ارزشهاي الهي كوتاه بيان ! و بر خلاف تشخيص خودشون از منابع ديني حكمي صادر كنن اونم بخاطر يك سري شرايط و ملاحظات اجتماعي كه دايما در حال تغيير و تحول است؛ واقعا اگر اينطور بشه كه پس از مدتي ديگه از هويت و اصالت ديني چيزي باقي نميمونه ! جواز صيغه از احكام صريح قرآن هست. بنا براين ازدواج موقت يكى از قوانين كلى و عمومى الهى است كه براى پاسخ گويى صحيح به يكى از غرايزطبيعى انسان از طرف دين مقدس اسلام پذيرفته شده است . اين ازدواج همانند ازدواج دائم بستگى به شرايط واوضاع و احوال جامعه و افراد دارد, البته دولت هم زمانى كه جامعه , پذيرش آن را داشته باشد, مى تواند قوانين ومقررات مخصوص به آن را پياده و اجرا كند تا از سوء استفاده هاى احتمالى جلوگيرى شود. در صورتى اين حكم الهى پياده نشود, امكان ايجاد و شيوع روابط نامشروع در جامعه وجود خواهد داشت . در حديثى كه به امام على (ع) منتسب است فرمود: اگر خليفه دوّم متعه را حرام نمى كرد, جز انسان شقى و بدبخت كسى زنا نمى كرد. منبع: قم - پژوهشگاه علوم و معارف اسلامي - واحد پاسخ به سوالات ديني آدرس سايت: http://www.pasokhgoo.ir/fa/node/1657

با سلام و تشكر از شما بايد بعرضتون برسونم كه خداوند پاسخ اين بهانه ها رو تو قرآن به روشني داده اونجا كه ميفرمايد : ان يكونوا فقرا يغنهم الله من فضله : يعني اگر بيچيز و فقير بودند خداوند از فضل خودش اونهارو بي نياز خواهد كرد. شايد بتوان گفت بيشترين عامل اضطراب و استرس در جوانان ما همين مسئله ترس و دلهره نسبت به آينده باشه، در حالى كه با اندكى تأمل مى‏توانند خود را از اين عامل نگرانى نجات دهند، چون به نظر مى‏رسه اين ترس و دلهره نسبه به آينده بى جهت باشد، زيرا هزاران بلكه ميليون‏ها جوان در طول تاريخ بشريت زندگى كرده و همه داراى زندگى و زن و فرزند و كار و كاسبى شده‏اند. بسيارى از آنان به درجات عالى كمالات انسانى رسيده‏اند. خداوند متعال همان طور كه در خلقت ما نقش داشته در نگهدارى و اداره ما نيز نقش دارد. جوانان ما با اميد و توكل بر خدا از هيچ مشكلى ترس ندارند و با توجه به عنايات حق تعالى بر تمامى مشكلات غلبه مى‏كنند. مشكلات مالى نيز سهم به سزايى در بروز اضطراب و نگرانى دارد كه بايد با قناعت و زهد و ساده زيستى و اسراف نكرده جلوى بروز استرس و نگرانى را گرفت. تصميم و جديت و رابطه با خدا و مطالعه بزرگان علم و فرهنگ مى‏تواند در رفع اضطراب و استرس مفيد و كار ساز باشد.

با عرض سلام و تشكر از حسن نظر شما اميدوارم كه چنين باشه؛ خداوند متعال از همه ما دعوت به تدبر و تفكر در آيات خودش كرده و ما بايد با اجابت به اين دعوت مقدس خودمونو ار تاريكيهاي جهالت برهانيم. موفق باشيد.

با عرض سلام و تشكر؛ خيلي خوب به اين موضوع پرداختين، اما خوبه اشاره اي هم به چندتا از معيارهايي كه عالمان و فرهيختگان دينى براى انتخاب همسر بيان كرده‏اند داشته باشيم: 1 - ايمان و اخلاق. 2 - هر دختر و پسرى كه مى‏خواهد همسر انتخاب كند، براى اين كه پيوند ازدواجشان، از استوارى و استحكام بيشترى برخوردار باشد. قبل از هر معيارى شايسته است به اخلاق طرف توجه كند. رسول خدا(ص) فرمود: "اگر فرد خوش اخلاق و دين دارى براى خواستگارى دخترتان آمد، دختر خود را به ازدواج او در آوريد. اگر چنين نكنيد، فساد و تباهى روى زمين گسترش خواهد يافت".(1) 2 - اصالت و نجابت خانوادگى؛ دختر و پسر، زير پوشش تربيتى پدر و مادر پايبند به اصول اخلاقى و ايمانى قرار گرفته باشند، رسول خدا(ص) فرمود: "از ازدواج با دخترى كه در خانواده بد، رشد كرده بپرهيزد".(2) 3 - سلامت جسم و روح، 4 - داراى عقل و فهم سالم، 5 - زيبايى، 6 - همتايى و هم كفوى،دختر و پسر بايد در موارد زير همتايى داشته باشند: همتايى دينى و مذهبى، فكر و فرهنگى، اخلاقى، تحصيلات علمى، جسمى و جنسى، تناسب سنى، زيبايى، تناسب مالى، تناسب سياسى و جهت‏گيرى‏هاى اجتماعى، هماهنگى روحى و روانى، تناسب خانوادگى(3) و... جزوه "معيار انتخاب همسر" به پيوست ارسال مى‏گردد. پى نوشت‏ها:1 - محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 88، ص 264. 2 - وسائل الشيعه، ج 14، چاپ احياء التراث بيروت. 3 - تعادل و استحكام خانواده، مجيد رشيد پور؛ جوان و انتخاب همسر، على اكبر مظاهرى. منبع: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي / واحد پاسخ به سوالات ديني : http://www.pasokhgoo.ir/

با عرض سلام و تشكر؛ من به شما بخاطر بخش ما قبل آخر فرمايشاتتون حق ميدم اما بنظر مياد علل واقعي مشكلات جوونا تو امر ازدواج زياده متاسفانه و يه مشكل هم اينجاست كه ما به اونچه ميدونيم گاهي باور لازم رو نداريم. همونطور كه تو مطالب وبلاگ به برخي علل ديركرد ازدواج اشاره شد علي رغم احساس نياز به ازدواج خيلي ها با بهانه هاي واهي اونو به تاخير مي اندازن. با اينكه از نظر اسلام مهريه سنگين، هزينه هاي كمر شكن عروسي مردوده ، متأسفانه جامعه امروزى عملا از چنين فرهنگ غنى و واقع بينانه‏اى فاصله گرفته، و در نتيجه ازدواج سخت شده و بسيارى از جوانان از زير بار اين امر مقدس شانه خالى مى‏كنند. برخي از علت هاي اين معضل عبارتند از : 1 - اعمال نظرهاى يك سويه و آمرانه برخى از والدين عرصه را به قدرى براى فرزندان تنگ مى‏كنند كه جوان حاضر است بميرد اما ازدوا نگيرد. 2 - به خاطر چشم و هم چشمى‏ها مهريه سنگين، جهيزيه‏هاى طاقت فرسا، خرج‏هاى اضافى و تشريفاتى به بهانه‏هاى مختلف مانند آبرو و شأن و مقام مثل فيلم بردارى، تالار پذيرايى، دعوت از عده زياد، تهيه لباس عروس، خريد طلا و تهيه لباس و لوازم داماد. 3 - مشكلات اقتصادى موجود در جامعه، نداشتن مسكن، كار و درآمد بخور و نمير، مهم‏تر از همه عدم قدرت تحمل برخى از والدين و آگاهى نداشتن به نقش حساس خود در مقابله با مشكلات و ايجاد آرامش در محيط خانواده و در نتيجه زياد شدن درگيرى‏هاى خانوادگى و افزايش طلاق. 4 - حاكم نبودن جو صميمى و دوستانه در بسيارى از خانواده‏ها. (4) معمولا والدين حرف اول و آخر را مى‏زنند. فرزندان هر چه بزرگو رشيده شده باشند، بچه فرض مى‏شوند و به ارزش‏هاى اجتماعى، نيازهاى جوانى، تفكر و انديشه آنان توجه نمى‏شود. پى نوشت‏ها:1 - محدث نورى، مستدرك الوسايل، ج 2، ص 531.2 - كنز العمال، ج 16، ص 279. 3 - شيخ حر عاملى، وسائل الشيعه، ج 14، باب 23، ابواب مقدمات نكاح، حديث 12. 4 - راهنماى نوعروسان و تازه دامادان، نادعلى صالحى. در صورت تمايل به مطالعه بيشتر به سايت پاسخگو به آدرس ذيل مراجعه فرماييد. http://www.pasokhgoo.ir

با عرض سلام و تشكر؛منظور شما از استثمار آقايون توسط خانومها و ارتباط اون با عدم رواج چند همسري خيلي روشن نيست. لطفا بيشتر توضيح بدين؛ متشكرم .