سلام دوست عزيز؛ ازدواج فوائد خيلي زيادي داره كه يكي از اونا كاستن از زمينه هاي به گناه افتادنه؛ متاسفانه همونطور كه شما هم اشاره كردين متاسفانه خيلي ها كه ازدواج كردن و باز م گناه ميكنن؛ و اين بخاطر تساهل در مخالفت با شيطان و هواهاي نفسانيه كه به خودمون زحمت سركربي زياده خواهي هاي اونارو نميديم!

با عرض سلام؛ البته هر دوره اي سختيهاي خاص خودش رو داشته، ولي به هر حال ما براي حل اين مشكلات راهي جز روي آوردن به آموزه ها و توصيه هاي نجات بخش اسلام عزيز نداريم و سالهاست كه كارآمدي و اثر بخشي اين نسخه ها يكي يكي تو محافل علمي و پژوهشي دنيا در حال اثبات شدن هست.

با عرض سلام و تشكر از خواهر بزرگوارم؛ از اينكه به وبلاگم سر زدين و با حوصله مطالب رو خوندين و به تفصيل نظر دادين متشكرم ؛ برخورد جامعه يه وقتايي مطلوب نيست و ظاهر بيني هم زياده . اين سخن كه شعار كافي نيست كاملا درسته ، براي اصلاح وضعيت بايد همه به سهم خودشون كار كنن؛ من با وبلاگ شما با نقد كردن و ... ، مراكز، سازماها و نهادهاي دولتي و مردمي هم هر كدوم به سهم و نقش خود بايد تلاش كنن. والدين هم بايد با هوشمندي نسبت به موقعيت و شرايط فرزندان و جامعه، زمينه هاي تصميم درست رو فراهم كنن و از دخالت مستقيم و اعمال نظرهاي غير منطقي و يك طرفه خودداري كنن. ما بايد حساب اسلام رو از اعمال سليقه هاي فردي و گروهي جدا كنيم؛ اسلام آموزه ها و توصيه هاي بسيار پخته و سنجيده اي راجع به نيازهاي فردي و اجتماعي دارد كه بايستي از منابع معتبر خودش مورد مطالعه قرار بگيره و يا از زبان كارشناسان مربوطه شنيده بشه. نيازهاي عاطفي و جنسي ميان زن و مرد مشتركه . بنظر مي رسه كه چاره همه اين مشكلات برگشت به عقلانيت، وجدان، تفكر و عمل به اسلام عزيز است كه نسبت به آن بي مهري و كم توجهي شده و در حال حاضر هم متاسفانه همينطوره من بعنوان نمونه بخشي از آموزه هاي اجتماعي اسلام رو خدمت شما عرض ميكنم تا ببينيد فاصله عملكرد و رفتار ما تا حقيقت اسلام چقدره !بعنوان نمونه ؛ در مورد نحوه خواستگارى و رفتن پسر يا دختر،‌ اسلام هيچ گونه دستور خاصى ندارد و مانند بسيارى از امور ديگر به خود مردم واگذار شده است. استاد مطهرى مي‌گويد: «اين که از قديم الايام مردان به عنوان خواستگارى نزد زنان مى رفته اند و از آن‌ها تقاضاي همسرى مى کرده اند، از بزرگ ترين عوامل حفظ حيثيت و احترام زن بوده است. طبيعت مرد را مظهر طلب و عشق و تقاضا آفريده است و زن را مظهر مطلوب بودن و معشوق بودن. طبيعت زن را گُل، و مرد را بلبل، زن را شمع و مرد را پروانه قرار داده است. اين يکى از تدابير حکيمانه و شاهکارهاى خلقت است که در غريزة مرد نياز و طلب و در غريزة زن ناز و جلوه قرار داده است. خلاف حيثيت و احترام زن است که به دنبال مرد بدود. براى مرد قابل تحمّل است که از زنى خواستگارى کند و جواب رد بشنود و آن گاه از زن ديگرى خواستگارى کند و جواب رد بشنود تا بالاخره زنى رضايت خود را به همسرى با او اعلام کند اما براى زن که مي‌خواهد محبوب و معشوق و مورد توجه و علاقه باشد و از قلب مرد سر در آورد تا بر سراسر وجود او حکومت کند، قابل تحمل و موافق غريزه نيست که مردى را به همسرى خود دعوت کند و احياناً جواب رد بشنود و سراغ مرد ديگري رود».[4]خواستگاري هميشه از ناحية‌ جنس مذکر انجام مي‌شود. اين قاعده حتى در مورد حيوانات نيز جاري است. يعنى در خواست از جنس مخالف غالباً از ناحية مذکر آغاز مي‌شود.دين مقدس اسلام نيز که آيين فطرت است، بر اين رويه فطرى و طبيعى صحه نهاده و بر اين مبنا و اساس است که در قرآن و سنّت در امر ازدواج، مردان مخاطب واقع گشته اند و مستقيماً به آنان دستور ازدواج و همسر گزينى داده شده و فرموده است:‌ «فانکحوا ما طاب لکم من النّساء؛ بازنان طيب و پاکيزه ازدواج کنيد».5‌‌]اين آيه به معناى نهى از خواستگارى زن از مرد نيست، از اين رو در صدر اسلام تقاضاى زن از مرد نيز اتفاق افتاده است. امام باقر(ع) نقل مي‌کند: زنى نزد پيامبر(ص) آمد و عرض کرد: مرا به عقد کسى در آور. حضرت رو به حضار نمود و فرمود: کسى حاضر است با اين زن ازدواج کند؟ مردى از ميان جمع برخاست و عرض کرد: من حاضرم، حضرت فرمود: چه دارى که به او بدهي؟ گفت: چيزى ندارم. پيامبر(ص) فرمود: نمى شود. زن خواستة خود را تکرار کرد. ديگر بار حضرت فرمايش خويش را تکرار نمود، باز همان مرد برخاست. سرانجام پيامبر به آن مرد فرمود: از قرآن چيزى مى داني؟ گفت: بلي. فرمود: زن را به عقد ازدواج تو در آوردم، در عوض قرآنى که به او آموزش مى دهي،‌ مهرية او خواهد بود6‌] از اين جريان بر مى آيد که خواستگاري زن از مرد از نظر اسلام ممنوع و مذموم نيست ولى بر خلاف عرف و سيرة مسلمانان و قواعد مورد قبول جامعه و مقتضاى فطرت و طبيعت است. با استفاده از مطالب سايت واحد پاسخ به سوالات ديني : http://www.pasokhgoo.ir/