سلام به همه دوستای خوبم و معذرت می خوام به خاطرغیبت طولانی مدتم . این ایام خجسته ی شادی اهل بیت رو به امام عزیزمون و همه دوستدارانشون تبریک می گم .
راستش فکر کردم حالا که همه جا جشن و مولودی برپاس (به خصوص به خانم ها که خیلی خوش میگذره !) چه خوبه طرز شادی کردن خودمونو یه بازبینی بکنیم که مبادا نکته غیر اخلاقی توش یه چشم بخوره !
بحثی که این روزا به خاطر مناسبتش بازار داغی داره ، بحث لعن دشمنان ائمه و درست یا نادرست بودن این کاره . بعضی ها معتقدند به خاطر جلوگیری از ایجاد تفرقه بین شیعه و سنی باید از لعن خلفا پرهیز کرد و جبهه مقابل ، این لعن و دشمنی را نشانه ی حب آل علی و پیروی از پیامبر اکرم (ص) می دونن . قصد من اینجا این نیست که قضاوتی در مورد حکم این کار بکنم ولی به نظرم می رسه که حتی اگر قبول کنیم که لعنت کردن دشمنان درست و پسندیده است نباید این کار دینی را که باید به قصد رضای خدا و شادی اهل بیت انجام بشه با یک سری کارهای دور از اخلاق مخلوط کرد و جشن و سرور این روزها رو از مسیر اصلیش منحرف کرد .
ایراد بعضی از ما اینه که نمی تونیم بدون این که شیطنت کنیم شاد باشیم ...
--------------------------------------
پ.ن 1. منظورم از پیروی از پیامبر ، پیروی در مورد لعن دشمنان خدا بود .
پ.ن 2. برای اطلاع بیشتر در مورد حکم شرعی لعن این مطلب را مطالعه کنید .