به نام خدا و با سلام و احترام؛ اين نامگذاري‏ها اشكالي ندارد؛ زيرا نه حاكي از تأييد خلفا است و نه چيز ديگر، چرا كه نامگذاري در هر اجتماعي، بسته به فرهنگ و سنت آن است. عرب‏ها براي خود يك سري نام‏هاي متداول داشته‏اند كه بعضاً "عَلَم" بوده و معناي خاصي نداشته و بعضي از آن ها معنا داشته مانند معاويه و حارث كه مربوط به فرهنگ آن زمان جامعه بوده است، كه از جمله آن: ابوبكر، عثمان، عمر، معاويه، عمر، يزيد و.... مي‏باشد اين اسامي در فرهنگ زمان امامان پيشين مطلوب و مرسوم بود و امروز هم در بسياري از كشورها و مناطق عرب نشين، اين اسم‏ها مورد پسند مردم است و مردم فرزندانشان را بدين گونه نامگذاري مي‏كنند. امامان‏عليهم‏السلام نيز طبق فرهنگ و سنت متداول زمان خويش براي فرزندان‏شان اسامي مي‏ناميدند. نه‏ نامگذاري اساي عمر، عثمان و معاويه دليل بر خوبي و تأييد خليفه دوم و سوم و معاوية بن ابي سفيان است. و نه اين اسم‏ها را بر فرزندان خود نگذاشتن دليل بر بدي و نشانه عدم تأييد، ليكن بعد از حادثه كربلا و ستم‏هاي‏ خلفا و بني اميه، فاصله فرهنگي بين شيعه و سني روز به روز بيشتر گرديد و رفته رفته در فرهنگ شيعه يك سري اسم‏ها رواج يافت و يك سري اسم‏ها از رونق افتاد. شيعيان در قرن دوم به بعد كوشيدند با نامگذاري فرزندان خويش به نام‏هاي پيامبر و اهل بيت و صحابه باوفايشان، به نوعي در پي زنده كردن ارزش‏ها برآيند. اين فرهنگ برگرفته از رهنمودهاي امامان‏عليهم‏السلام مي‏باشد. برعكس آناني كه چهره‏هاي بارز دشمني با پيامبرعليهم‏السلام و اهل بيت مكرمشان بودند، همانند ابوسفيان، معاويه،يزيد و... نام‏هاي آنان در اسم گذاري‏هاي شيعيان از رونق افتاد و كم كم متروك شد. اين سخن مربوط به قرن‏هاي بعدي است. اگر در بين اسامي فرزندان امامان‏عليهم‏السلام دقت شود، همين فرهنگ در بين امامان متأخر به چشم مي‏خورد؛ يعني اگر چند امام پيشين اسم هايي كه بعداً در فرهنگ متروك شد، براي فرزندان خويش گذاشتند، چنين نامگذاري در فرزندان امامان متأخر وجود ندارد. *با استفاده از آرشيو مركز ملي پاسخگويي ديني؛ آدرس سايت:http://www.pasokhgoo.ir دوست عزيز چنانچه باز هم در مورد سوالي که طرح نموده ايد نياز به توضيح بيشتر بود در کلوب مرکز ملي پاسخگويي http://www.cloob.com/club/post/show/clubname/pasokh/topicid/1532236/wrapper/true در خدمتتان هستيم. همواره در پناه حق موفق باشيد.