با عرض سلام؛ بله

با عرض سلام و تشكر راجع به اين مطلب در پست بعداي بحث خواهيم كرد. موفق باشيد.

با عرض سلام و تشكر از توجه شما به اين بحث با پيشنهادتون موافقم و مناسب ميدونم بصورتي گذرا اشاره اي به تاريخچه و فلسفه حجاب داشته باشم؛ از برخي متون استفاده مي شود "اصل حجاب" زنان ميان اقوام و ملل مختلف مطرح بوده و سابقه طولاني دارد، گرچه نحوه بهره‏گيري از حجاب، حدود و احكام آن بر حسب سنت و آداب جوامع متفاوت بوده است.(1)در اديان يهود و مسيحيت به مسئله حجاب اشاره شده است.حجاب در شريعت موسي(ع):"ويل دورانت" راجع به قوم يهود و قانون تلمود مي نويسد: "اگر زني به نقض قانون يهود مي پرداخت، مثلاً بي آن كه چيزي بر سر داشت، به ميان مردم مي رفت و يا در شارع عام نخ مي ريسيد يا با هر سخني از مردان درد دل مي كرد يا صدايش آن قدر بلند بود كه چون در خانه‏اش تكلّم مي كرد، همسايگانش مي توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهريه او را طلاق دهد".(2)از كتاب مقدس نيز بر مي آيد كه در عهد سليمان(ع) زنان علاوه بر پوشش بدن، "بُرقَعْ" (روبند) به صورت مي انداختند.(3) همين سنت در زمان ابراهيم(ع) رايج بود. نامزد اسحق "رِفْقه" ابتدا كه اسحق را ديد، برقع به صورت انداخت.(4) حجاب در شريعت عيسي(ع):آن چه از حجاب در شريعت موسي(ع) بيان شد، در شريعت حضرت عيسي(ع) نيز وجود دارد، چون عيسي گفت: "فكر نكنيد كه من آمده‏ام تا تورات و نوشته‏هاي پيامبران را منسوخ نمايم، بلكه آمده‏ام تا آن‏ها را به تحقق برسانم".(5)زن‏ها در قرن‏هاي اوليه مسيحيت تنها با چادر مي توانستند در مراسم عبادي شركت كنند، زيرا گيسوانشان فريبنده به شمار مي رفت و مي گفتند حتي فرشتگان ممكن است در موقع اجراي نماز از ديدن آن‏ها حواسشان پرت شود!(6) "پاولوس" فرمان داد زنان بايد حجاب داشته و سر خود را بپوشاند.(7) با آمدن اسلام ، حكم حجاب كه در اديان ديگر نيز بوده ، مورد تائيد و تاكيد قرار گرفته است.براي روشن شدن فلسفه حجاب زن و راز تفاوت آن با پوشش مردان، توجه به مطالب ذيل لازم است:1- توجه به رابطه پوشش با فرهنگ ديني‏بر اساس فرهنگ اسلامي، انسان موجودي است كه براي رسيدن به كمال و معنويّت خلق گرديده است. اسلام با تنظيم و تعديل غرايز به ويژه غريزه جنسي و توجه به هر يك از آن‏ها در حدّ نياز طبيعي، سبب شكوفايي همه استعدادهاي انسان شده و او را به سوي كمال سوق داده است. پوشش مناسب براي زن و مرد عامل مهمي در تعديل و تنظيم اين غريزه است.2- توجه به ساختار فيزيولوژي انسان‏نوع پوشش زن و تفاوت آن با لباس مرد رابطه‏اي مستقيم با تفاوت‏هاي جسمي و روحي زن و مرد دارد.در تحقيقات علمي در مورد فيزيولوژي و نيز روان‏شناسي زن و مرد ثابت شده كه مردان نسبت به محرّك‏هاي چشميِ شهوت‏انگيز حساس ترند و چون تأثير حس بينايي زيادتر است و چشم از فاصله دور و ميدان وسيعي قادر به ديدن است، از سوي ديگر ترشّح هورمون‏ها در مرد صورتي يكنواخت و بدون انقطاع دارد، مردان به صورتي گسترده تحت تأثير محرّك‏هاي شهواني قرار مي‏گيرند اما زنان نسبت به حس لمس و درد حساس ترند و به محرّك‏هاي حسي پاسخ مي‏دهند. حس لامسه بروز زيادي ندارد و فعاليتش محدود به تماس نزديك است.از اين گذشته چون هورمون‏هاي جنسي زن به صورت دوره‏اي ترشح مي‏شوند و به طور متفاوت عمل مي‏كنند، تأثير محرّك‏هاي شهواني بر زن صورتي بسيار محدود دارد و نسبت به مردان بسيار كمتر است.استاد مطهري زمينه وجوب پوشش زنان مي فرمايد : "اما علت اين كه در اسلام دستور پوشش، اختصاص به زنان يافته، اين است كه ميل به خود نمايي و خودآرايي مخصوص زنان است. از نظر تصاحب قلب‏ها و دل‏ها مرد شكار است و زن شكارچي، همچنان كه از نظر تصاحب جسم و تن، زن شكار است و مرد شكارچي. ميل زن به خود آرايي از حس شكارچي‏گري او ناشي مي‏شود. در هيچ جاي دنيا سابقه ندارد كه مردان لباس‏هاي بدن نما و آرايش‏هاي تحريك كننده به كار برند. اين زن است كه به حكم طبيعت خاص خود مي‏خواهد دلبري كند و مرد را دل باخته و در دام علاقه خود اسير سازد. بنابراين انحراف تبرّج و برهنگي، از انحراف‏هاي مخصوص زنان است و دستور پوشش هم براي آنان مقرر گرديده است".(8) به عبارت ديگر: جاذبه و كشش جنسي و زيبايي خاص زنانه و تحريك پذيري جنس مردانه، يكي از علت‏هاي اين حكم است.البته اين بدان معنا نيست كه مردان با هر وضعيتي و با هر نوع پوششي مي توانند درون جامعه ظاهر شوند ، بلكه براي آنان نيز محدوديت در نظر گرفته شده ، اما همان گونه كه بيان شد در حد پوشش زنان نيست .با توجه به مطالب فوق مي‏توان گفت: حجاب در اسلام از يك مسئله كلّي و اساسي ريشه گرفته است. اسلام مي‏خواهد انواع التذاذهاي جنسي (چه بصري و لمسي و چه نوع ديگر) به محيط خانواده و در چهارچوب شرع و قانون اختصاص يابد و اجتماع تنها براي كار و فعاليت باشد، بر خلاف سيستم غربي كه حضور در جامعه را با لذت جويي جنسي به هم مي‏آميزد و تعديل و تنظيم امور جنسي را به هم مي‏ريزد.اسلام قائل به تفكيك ميان اين دو محيط است و براي تأمين اين هدف، پوشش و حجاب را توصيه نموده است، زيرا بي بند و باري در پوشش به معناي عدم ضابطه در تحريك غريزه و عدم محدوديت در رابطه جنسي است كه آثار شوم آن بر كسي پوشيده نيست.ج) آثار و فوايد رعايت حجاب و پوشش ديني‏1- بهداشت رواني اجتماع و كاهش هيجان‏ها و التهاب جنسي كه سبب كاهش عطش سيري ناپذيري شهوت است.2- تحكيم روابط خانوادگي و برقراري صميميت كامل زوجين. با رواج بي حجابي و جلوه گري زن، جوانان مجرد، ازدواج را نوعي محدوديت و پايان آزادي‏هاي خود تلقّي مي‏كنند وافراد متأهل هر روز در مقايسه‏اي خطرناك ميان آن چه دارند و ندارند، قرار مي‏گيرند. اين مقايسه‏ها، هوس را دامن زده و ريشه زندگي و پيوند خانواده را مي‏سوزاند.3- استواري اجتماعي و استيفاي نيروي كار و فعاليّت‏دختر و پسري كه در محيط كار و دانشگاه تحريك شهواني شوند، از تمركز و كارآيي آن‏ها كاسته مي‏شود و حكومت شهوت بر اجتماع سبب هدر رفتن نيروي فكري و كاري است.4- بالارفتن ارزش واقعيت زن و جبران ضعف جسماني اوحيا، عفاف و حجاب زن مي‏تواند در نقش عاطفي او و تأثيرگذاري بر مرد مؤثر باشد. لباس زن سبب تقويت تخيّل و عشق در مرد است و حريم نگه داشتن يكي از وسائل مرموز براي حفظ مقام و موقعيّت زن در برابر مرد است.حجاب موجب مي شود كه زنانتنها از نگاه جنسيتي و زيبائي جسمي نگريسته نشوند و اين مسئله موجب احياء حيثيت و حرمت زن و توجهبيشتر به شايستگي اخلاقي و روحي و استعداد هاي ديگر در وجود زنان مي شود.اسلام حجاب را براي محدوديّت و حبس زن نياورده، بلكه براي مصونيّت او توصيه كرده است، زيرا اسلام راضي به حبس، ركود و سركوبي استعدادهاي زن نيست، بلكه با رعايت عفاف و حفظ حريم، اجازه حضور زن را داده امّا از سوء استفاده شهواني و تجاري و استفاده ابزاري از زنان را منع كرده است.در واقع حجاب موجب محدوديت، مردان هرزه مي‏باشد كه در صدد كام جويي‏هاي آزاد و بي حد و حصر هستند و مصونيت و حفظ شخصيت زنان از دست اين گروه از مردان منظور است.پي‌نوشت‌ها:1. مجله پيام زن، ش 19، ص 69 - 71؛ ش 20، ص 80 - 83.2. ويل دورانت، تاريخ و تمدن، ج 4، عصر ايمان، ص 461؛ ابراهام كهن، گنجينه‏اي از تلمود، ص 186.3. كتاب مقدّس، عهد قديم، سفر نشيد الاناشيد، باب 5.4. همان، سفر تكوين، باب 24.5. عهد جديد، انجيل متي، باب 20.6. تاريخ تمدن، ج 9، ص 242، به نقل از مجله پيام زن، ش 20، ص 80 - 83.7. جلال الدين آشتياني، تحقيق در دين مسيح، ص 286.8. مطهري ،مرتضي ، مجموعه آثار ج19 ص 436- 437* با استفاده از آرشيو واحد پاسخ به سوالات ديني پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي: http://www.pasokhgoo.ir

با سلام و عرض تشكر از لطف شما؛ حتماً مي دانيد وجوب امر به معروف و نهي از منكر شرايطي داردو از جمله :1 خود آمر و ناهي از آن چه مي خواهد نهي كند و يا ارشاد كند آگاهي داشته باشد;2 بداند حرفش اثر دارد; 3 اين كه براي خودش و خانواده و بستگانش ضرر جاني و مالي و آبرويي و... نداشته باشد.در صورت وجود چنين شرايطي ـ اولاً: در ميان جمع و افرادي طرف پيش آن ها آبرو و حيثيت دارد نباشد ـ ثانياً: با زبان نرم و لطيف با او برخورد كند. وقتي حضرت موسي به مقام نبوت رسيد از طرف خداوند مأموريت پيدا كرد به اتفاق برادرش هارون پيش فرعون بروند و او را امر به معروف و نهي از منكر كنندخداوند به آن ها فرمود: وقتي پيش او رفتيد با خشونت برخورد نكنيد با زبان خوش و شيرين به او متذكر شويد. اذهبا الي فرعون انه طغي و قولا له قولاً ليّناً.و ثالثاً: ابتدا به صورت كنايه و غير مستقيم به او متذكر شويد.امام حسن مجتبي و امام حسين 8در حال طفوليت مردي را مي بينند كه وضوي كامل نمي گيرد و وضوئش عيب دارد براي اين كه امر به معروف كنند. ازاين طريق وارد شدند كه جناب آقا من و برادرم بر سر وضوي صحيح با هم اختلاف داريم . آمديم پيش شما داوري كنيد, هر دو وضو مي گيريم بفرماييدوضوي كدام يك از ما صحيح است . وضوي صحيح گرفتند. پيرمرد متوجه شدند. هر دو را بوسيدند و گفتند: جانم به قربان شما بسيار از راهنمايي شمامتشكرم ..طه (16 آيهء 43 با استفاده از آرشيو واحد پاسخ به سوالات ديني پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي: http://www.pasokhgoo.ir

با عرض سلام و تشكر انشاء الله تو پست بعدي به اين موضوع نيز خواهيم پرداخت

با عرض سلام و تشكر انشاء الله تو پست بعدي به اين موضوع نيز خواهيم پرداخت

با عرض سلام و تشكر از شما؛ به نكته كاملا درستي اشاره كردين ، اما دوست عزيز هر كاري راهكارهاي خودش رو داره؛ براي فرهنگ سازي در يك محيط ابتدا بايد فرهنگ مورد نظر را به صورت كامل شناخت و نسبت به مباني اعتقادي و علمي آن آگاهي كسب كرد، زيرا لازمه نشر و اشاعه يك فرهنگ آن است كه ابتدا آن فرهنگ و مباني آن را بشناسيم و به آن معتقد بوده و ايمان داشته باشيم ، نيز با تصميم و اراده جدي به پيامد آن عمل كنيم، آن گاه براي تبليغ و انتشار و گسترش آن تلاش نماييم. در واقع اگر هر كسي به آيين و آداب و رسوم فرهنگ مورد نظر پايبند باشد، موجب ترويج و نشر آن فرهنگ مي شود. بنابراين راهكارهاي زير به طور كلي توصيه مي شود:1 - نسبت به فرهنگ مورد نظر بايد به صورت مشخص آگاهي كسب شود. 2 - با دقت، تأمل، مطالعه و تحقيق ايمان خود را به آن فرهنگ تقويت و تعميق بخشند.3 - راهكارهاي تحقق و دست يابي به اهداف فرهنگي را با مطالعه و تفكر و جلسات مشورتي و بحث و تبادل نظر مشخص كنند (اهداف عيني، قابل تعريف و اندازه گيري، نه كلي و مبهم و نامعلوم).4- سعي شود هدف كلي را به اهداف جزئي تر و به صورت مرحله به مرحله تجزيه نماييند.5 - با مشخص شدن شيوة اجراي كار و دست يابي به اهداف با توكل بر خدا كار را به تدريج آغاز كنند و ضمن آن كه خود صميمانه به آنها عمل مي كنند با روش هاي پسنديده ديگران را نيز تشويق و ترغيب نماييد. به عنوان مثال براي گسترش فرهنگ اسلامي:1 - ابتدا اعتقاد و ايمان خود به اسلام و اعتقادات ديني اسلامي را تقويت كنيد.2 - مظاهر فرهنگ و تمدن اسلامي را مشخص كنيد مثل: اعتقادات صحيح، نماز، حجاب، احكام شرعي، شكل روابط فردي و اجتماعي، اخلاق اسلامي و...3 - پيدا كردن راهكارهاي عملي براي اجرا و ترويج هر يك از آن اهداف مشخص شده مثلاً : براي گسترش اعتقادات صحيح اسلامي در محيط خود چه كارهايي مي توانيم انجام دهيم؟- تشويق و ترغيب افراد به مطالعه و در اختيار گذاشتن منابع صحيح و مورد پسند.- برگزاري جلسات سخنراني به مناسبت هاي مختلف.- برگزاري كلاس هاي عقيدني . - برگزاري جلسات پرسش و پاسخ با حضور افراد متبحر.- تشكيل گروه هاي مطالعاتي و جلسات بحث و بررسي چند نفري.- مسابقه كتاب خواني و مقاله نويسي در موضوعات ريز معرفي شده.4 - اجراي يك يك راه هاي به دست آمده.5 - امتحان و ارزيابي نمودن هر يك از راه ها . 6 - تشويق و پاداش دادن به افرادي كه در ارزيابي امتياز بالا آورند.* با استفاده از آرشيو واحد پاسخ به سوالات ديني پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي: http://www.pasokhgoo.ir

عليكم السلام؛ متشكرم به شما هم همچنين.