با عرض سلام و ادب به شما؛حيا و شرم از صفات پسنديده و از فضائل انساني محسوب مي‌شود. در منابع اسلامي از آن به نيكي ياد شده، مثلاً از رسول الله(ص) نقل شده: "إنّ الله يحبّ الحييّ المتعفّف؛ خدا انسان با حيا و عفيف را دوست دارد". امام علي(ع) فرمود: "بهترين لباس هاي زيباي دنيا حيا است". باز فرمود: "عاقل ترين مردم كسي است كه با حياتر باشد" امام صادق(ع) فرمود: "لا ايمان لمن لا حياء له؛3 كسي كه حيا ندارد، ايمان ندارد". فوايد حيا: اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: "از آثار حيا اين است كه مانع از انجام كارهاي قبيح و زشت مي‌شود". باز فرمود: "حيا سبب پاكدامني و عفّت مي‌شود" و "حيا باعث پوشاندن چشم از نامحرم مي‌شود". حيا بر دو قسم است: 1ـ حيا و شرم از مردم. 2ـ حيا و شرم از خدا. امام زين العابدين(ع) فرمود: "خف الله تعالي لقدرته عليك واستحي منه لقربه منك؛ از خدا بترس، چون بر تو قدرت و سيطره دارد و از او حيا كن، چون به تو نزديك است و (تو را مي‌بيند)". شكي نيست كه زن و شوهر بايد حيا و عفّت را در اجتماع و كوچه و بازار مراعات كنند. درست است كه با هم محرم هستند، امّا عفّت جامعه اسلامي بايد محفوظ باشد. آنان بايد از اعمال و حركات زننده پرهيز كنند و بر ديگران لازم است به آنان تذكر بدهند و امر به معروف و نهي از منكر كنند. اگر بي حيايي آنان سبب گناه و باعث ناهنجار اجتماعي است، وظيفة مردم است كه مانع شوند. در اين جا بايد شرايط و مراتب امر به معروف و نهي از منكر را رعايت كرد و ابتدا با زبان نرم به آنان تذكر داد. در اغلب موارد با تذكر دادن مشكل حل مي‌شود. البته ممكن است لازم باشد چند نفر تذكر بدهند. اگر تذكر يك نفر مؤثر نيافتاد، دو يا سه نفر متناوباً تذكر بدهند. البته اگر كارهاي زن و شوهر كه بي حيايي حساب مي‌شود گناه نباشد، نبايد بيش از اندازه حساسيت نشان داد.موفق باشيد خدا يار و نگهدارتان•محمد محمدي ري شهري، ميزان الحکمه، عنوان 987.* با استفاده از آرشيو مرکز ملي پاسخگويي ديني : http://www.pasokhgoo.ir

با عرض سلام و آرزوي نيكبختي براي شما؛ رسول اكرم(ص) حياء را دو قسم كرده و فرموده اند: "حياء بر دو قسم است حياء عاقلانه و حياء احمقانه. حياء عقلاني ناشي از علم و حياء احمقانه ناشي از جهل است".1حياء مذموم، همان كم رويي است كه ناشي از ضعف نفس و نشانة حقارت دروني است. امام علي(ع) يكي از آن موارد را حيا و شرم از فراگيري علم مي داند و مي فرمايد: "هيچ كس حيا نكند از اين كه اگر چيزي را نمي داند ياد بگيرد".2 در اين صورت حياء و شرم موجب انحطاط فكري و عامل ركود و عقب افتادگي انسان مي شود. امام علي(ع) مي فرمايد: "ترس همراه زيان و حياء به نوميدي پيوسته است".3اما حياء ممدوح با عفت و بزرگواري نفس آميخته شده است تا جايي كه امام صادق(ع) آن را رأس مكارم اخلاق مي داند.4اين حيا عامل بازدارنده از گناه است. امام علي(ع) مي فرمايد: "حياء انسان را از انجام كار زشت باز مي دارد".5قرآن مجيد دختر شعيب (ع) را براي داشتن چنين صفتي مي ستايد و مي فرمايد: "يكي از آن ها (در برابر موسي) با شرم و حيا قدم بر مي داشت".6حياء دختر شعيب، همان شرم از مواجهه با نامحرم بوده است. اين حيا قطعاً به پاكدامني كمك خواهد كرد. امام علي(ع) مي فرمايد: "عفت به اندازة شرم و حياي انسان است".7البته بايد حد و مرز اين حيا را شناخت تا به صورت افراطي در نيايد كه زياده روي در اين بخش نيز مذموم است چون در زندگي انسان با اجتماع سر و كار دارد و قطعاً با نامحرم مواجه مي شود. اگر حيا و شرم بيش از اندازه شد چه بسا به ترس از مردم منتهي مي شود و زمينة گوشه گيري را فراهم مي كند.1-كافي، ج 3، ص 166.2-نهج البلاغه، فيض الاسلام، قصار 79.3-بحارالانوار، ج 68، ص 337.4-ميزان الحكمه، ج 1، ص 717.5-همان.6-قصص( ) آية 25.7-غررالحكم، ج 4، ص 312.* با استفاده از آرشيو مرکز ملي پاسخگويي ديني : http://www.pasokhgoo.ir