#يا_راحم_العبرات در زمان دبستان ناظمي داشتيم که گاهي برخي را که تنبيه مي‌کرد، به آن‌ها فرصت عذرخواهي نمي‌داد و مي‌گفت برو و خودت را اصلاح کن. انسان بسيار شريفي بود ولي حکمت اين کارش هميشه براي من جاي سوال بود. بعدها که بزرگ‌تر شدم روزي در اتوبوس همسفر شديم، علت را جويا شدم دليل بسيار خوبي گفت، گفت: وقتي کسي چندين بار خطايي مي‌کرد و تذکر مرا گوش نمي‌داد، تنبيه‌اش مي‌کردم. چون اين‌بار قصدم نبخشيدن او به‌خاطر اشتباهش بود و مي‌دانستم وقتي براي عذرخواهي پيش من بيايد، اشک در چشمانش حلقه خواهد زد، من هرگز نمي‌توانستم کسي که به‌خاطر خطايش گريه مي‌کند را نبخشم، پس چاره‌اي جز صحبت نکردن با او نداشتم. يکي از نا‌م‌هاي حضرت حق يا راحم العبرات است. يعني کسي که بر اشک چشم، رحم مي‌کند. حتي در حديثي از نبي اکرم (ص) داريم که مي‌فرمايد، دوست وظيفه دارد بر اشک چشم دوست رحم کند. پس نتيجه مي‌شود گرفت، خداوند نيز يا بنده را به درگاهش راه نمي‌دهد و اگر راه داد و قطره اشکي بر چشم اوجاري ساخت بي‌گمان بر آن اشک رحم مي‌کند و او را مي‌بخشد. دعاي او را مستجاب و توبه او را مي‌پذيرد. از خودمان قياس کنيم، مثال کسي براي طلب بخشش پيش ما آمده است و ما او را به حضور بپذيريم و حرفش را بشنويم و درخواستش را گوش کنيم و اشک چشمانش را ببينيم و آخر کار بگوييم، حرف‌هايت را شنيديم و اشک‌هايت را ديديم، بخشيدن شما ممکن نيست برويد!!!! آيا اين کار با انسانيت منطبق است؟؟؟ قطعا چنين نيست. پس وقتي ما انسانيم و نمي‌توانيم قياس کنيم، آيا خداي ما با آن همه رحمت با ما چنين مي کند؟؟ قطع يقين پاسخ منفي است. يا اَرحَمَ الرّاحِمين @DastaneRastan57 - حسين-141