سلام عليكم .خسته نباشيد.
با تشكر از نظر لطفي كه به وبلاگ من داشتيد.
اينو مي دونم كه اگه بخوايم در تمام معيارها انتخاب درست رو داشته باشيم، بايد معيارهاي ديني رو براي خودمون ملاك قرار بديم. يه تمسك همه جانبه به دستورات ريز و درشت دين، مي تونه در تمام ابعاد انتخاب موجب موفقيت ما بشه.
ضمناً در جواب خواهري كه در كامنتهاي زير سؤال كرده بودن كه از كجا بفهميم طرفمون راست ميگه، 2 تا پيشنهاد مي تونم بدم.
يكي اينكه در جلسات خواستگاري كه جهت شناخت باهم هم صحبت مي شوند، از سؤالهاي دروغ سنج استفاده شود. به نحوي كه بتواند با فاصله هاي زماني سؤالهاي مربوط به هم از شخص بپرسد، تا ضد و نقيض هاي احتمالي را در جواب طرف مقابل كشف كند.
دوم اينكه هنگاه تحقيق به سؤالات تصديقي اكتفا نشود و سؤالات تصوري طرح شود. يعني سؤالي كه جواب مخاطب بله يا خير محض باشه نپرسيم. بلكه مخاطب رو وادار به توضيح كنيم و سؤالاتمونو در رابطه با همه موضوعاتي كه اونها رو مهم مي دونيم، جداگانه طرح كنيم تا جزئيات روحيه طرف مقابل در جواب اين سؤال ها كشف شود. اگر تحقيق به اين روش انجام شود، صرفاً بحث خوب بودن و يا بد بودن سوژه از آن مشخص نمي گردد؛ بلكه علاوه بر خوبي يا بدي طرف، نوع روحيات اون شخص رو ميشه شناخت كه آبا روحيات او به من مي خوره يا نه
در پايان نسبت به فرمايشات مدير محترم وبلاگ تأكيد مي كنم كه برقراري رابطه راه درستي براي شناخت نيست. چون قبل از اينكه بخواهيم در اين حين با تعقل تصميم بگيريم، احساسات غلبه مي كنه و ناخواسته وابستگيهائي ايجاد ميشه كه بعداً تبديل به بحران روحي در ما ميشه و عواطف مجازي قدرت تعقل صحيح رو براي انتخاب از ما مي گيره.
