با سلام و احترام و تشكر از نظر لطف شما؛ بله همونطور كه فرمودين تشخيص ريا كار مشكليه بي ربط نيست كه ريا در مقابل اخلاص هست چرا كه رعايت اخلاص هم مشكله؛ اما بايد با شناخت ماهيت آن، تا حد امكان از مجاري ورود اون به اعمال پيشگيري كرد؛ همونطوري كه ميدونيم در آيات و روايات اسلامي از ريا كاري بسيار مذمت شده و آن را عاملي براي بطلان اعمال و نشانه‌اي از منافقان و نوعي شرك به خدا معرفي كرده‌اند . رياكاري تخريب كننده فضايل اخلاقي و عاملي براي پاشيدن بذر رذايل در روح و جان انسان‌ها است . ريا كاري يكي از ابزارهاي مهم شيطان براي گمراه ساختن انسان‌ها است . راه مبارزه با ريا كاري مانند همه اخلاق و اعمال مذموم و ناپسند دو چيز است: 1- خشكاندن ريشه ريا : ريا از آن جا ناشي مي‌شود كه انسان خيال مي‌كند در مقابل خداوند ، مردم هم چيزي هستند و مي‌شود با جلب توجه مردم ، انسان به جاه و مقامي برسد ، و اين شرك در توحيد افعالي است . آدمي با باور به توحيد افعالي از ريا خلاص مي‌شود . يعني اين كه انسان واقعاً يك واقعيت قطعي را درك و قبول كند و آن اين است كه همه چيز دست خداست . دل‌هاي مردم نيز در اراده و اختيار او است . اگر به يقين بدانيم كسي كه با خدا است ، همه چيز دارد و كسي كه از او جدا است ، هيچ چيز ندارد و ايمان حقيقي به قرآن داشته باشيم كه مي‌فرمايد : " همه عزت ها از آن خداست " هرگز براي جلب توجه مردم و كسب وجاهت و آبرو يا جلب اعتماد آنها خود را آلوده به اعمال نفاق آلوده و ريايي نمي‌كنيم . فرعون با تمام قدرت براي نابودي حضرت موسي(ع) اقدام كرد و چقدر نوزاد پسر را كشت تا بچه‌اي را كه بر باد دهنده تخت و تاج او خواهد بود ، در نطفه خفه كند ، ولي اراده حق تعالي بر اين بود كه موسي(ع) در دربار فرعون پرورش يابد . پس اگر قلب يقين كند چنانچه همه عالم تصميم به نابودي يا بي آبرو كردن ما بگيرند ، ولي مشيت الهي بر عكس آن باشد ، همان خواهد شد كه قلم تقدير نوشته است و هرگز اعمال ريايي از ما سر نمي‌زند. 2- تفكر در عواقب دردناك ريا: اگر بدانيم ريا همچون آتش سوزاني است كه در خرمن اعماق انسان مي‌افتد و همه را خاكستر مي‌كند و نه تنها عبادات و طاعات انسان را بر باد مي‌دهد ، بلكه گناه عظيمي است كه مايه روسياهي صاحب آن در دنيا و آخرت است ، اگر توجه داشته باشيم ريا مانند موريانه اي است كه ستون‌هاي كاخ سعادت را از درون تهي مي‌كند و بر سر صاحبش ويران مي‌سازد ، چنانچه بدانيم ريا نوعي شرك است و بدبدخت ترين مردم در قيامت ريا كارانند ، ملما كارهاي مان را با ريا تباه نمي‌كنيم و خط بطلان بر اعمالمان نمي‌كشيم.(1)پي نوشت ها:1. امام خميني ، چهل حديث ، ص 52؛ ملا احمد نراقي ، معراج السعاده ، ص 483؛ ناصر مكارم شيرازي، اخلاق در قرآن ، ج 1 ، ص 293.* با استفاده از آرشيو مركز ملي پاسخگويي ديني