با عرض سلام و آرزوي نيكبختي براي شما؛ از ديدگاه اسلام‌، سوگند ياد كردن عملي ناپسند بوده و اجتناب از آن بسيار مطلوب و پسنديده مي‌باشد، اما متفاوت بودن حالات انسان به هنگام سوگند ياد كردن از يك سو و انگيزه‌هاي مختلف جهت قسم خوردن از سوي ديگر، موجب برخورد متفاوت قرآن كريم با انواع سوگندها شده است اما سوگندهايي كه با عزم و اراده و تصميم جدي و به منظور رسيدن به اهدافي خاص‌، از انسان صادر مي‌شود، داراي اهميت بوده و به همين لحاظ داراي اثرات گوناگون وضعي و فقهي هستند. البته لازم به ذكر است كه ممنوع بودن سوگند و نامطلوب بودن آن حكمي كلي است‌; ولي استثنأبردار است‌. زيرا قسم خوردن نزد حاكم شرع‌، نه تنها ممنوع و يا مكروه نيست‌، بلكه در برخي موارد واجب و تنها راه حل خصومت‌ها است‌. در آيه شريفه ، جمله (باللغو فى ايمانكم ) مقابل جمله (بما عقدتم الايمان ) قرار گرفته ، و اين خود دليل است بر اينكه سوگند لغو سوگندى است كه هيچگونه عقدى در آن نباشد، و در اين روايت سوگند آن مردم بر ترك زن و گوشت بوده ، و خواسته اند با سوگند اين عقد و التزام ببندند، پس ‍ سوگندشان لغو و بيهوده نبوده ، و ظاهر اين آيه موافق روايت است كه سوگند لغو را تفسير مى كند، و مى فرمايد: سوگند لغو عبارتست از گفتن نه و الله و آرى و الله ، كه بيهوده و از روى عادت بر زبان جارى مى شود، و گوينده اش نمى خواهد با آن چيزى بر خود واجب كند. همواره در پناه حق موفق باشيد؛ التماس دعا .