میشه یه شی واحد هم خوب باشه هم بد؟! قربونش برم امام علی(علیه السّلام) یه جا به اون بنده خدایی که بدگویی دنیارو می کرد می‌فرماید: «اى نکوهشگر دنیا ! فریفته نیرنگ آنى و فریب خورده یاوه هایش ! و آنگاه آن را نکوهش می کنی؟! فریفته دنیایى و سپس از آن بدی می گویی؟! تو دنیا را متهم مى کنى یا دنیا تو را ؟! دنیا چه هنگام تو را سر به هوا ساخت و فریفت... ؟! دنیا خانه راستى است براى آن که آن را راست انگاشت ! و خانه تندرستى است براى آن که شناختش و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه برگرفت و خانه پند است براى کسى که از آن پند گرفت. دنیا مسجد محبّان خداست و نمازخانه فرشتگان او و فرودگاه وحى الهی و تجارت خانه دوستانش.» 1 واقعا که حضرت چه زیبا توصیف می‌فرمایند !                           

 یه جا دیگه هم به خود دنیا می فرماید: «اى دنیا ! از من دور شو ! خودت را بر من عرضه داشته‌اى یا شیفته ام گشته‌اى؟ مباد که تو در دل من جاى گیرى. هرگز! جز مرا بفریب.» 2 شما چی به نظرتون رسیده؟ شاید منظور از دنیای شماره یک، اونیه که ازش خوب استفاده بشه و شماره دومی هم اونیه که خوب از ما استفاده می کنه ... !!! جالب بود نه ؟!  یکی نیست به من گنهکار بگه: تو که می‌دونی چرا حال و روزت اینه ؟! اون که نمی‌دونه آدم می‌گه بیچاره اصلا نفهمیده اومده اینجا چه کار ؟! ولی حساب اون که می‌دونه و گرفتار می‌شه جداست ... اون دیگه خودشو زده به خواب و حسابش با کرام الکاتبینه ! ولی چند راه برای پیشگیری از به دام افتادن تو دنیای شماره دو وجود داره که حتما ملتفت هستین ! مثل توجه به خدا و اون دنیامون، یاد مرگ و مهم تر از همه شناخت و ایمان به آثار منفی دل بستن به این عروسی که در عقد بسی داماد است !!! به گناه آلوده شدن، سخت مردن، غمگین و حریص شدن و هزارتا درد بی درمون دیگه. به قول شاعر:

دل در این پیر زن عشوه گر دهر مبند

کین عروسیست که در عقد بسی داماد است