با عرض سلام و آرزوي نيكبختي براي شما؛ بدون شك دروغ از گناهان كبيره و منشاء بسياري از گناهان مي‏شود. در روايات بسيار از آن مذمت شده است. اگر دروغ گفتن داراي مصلحتي قوي‏تر از مفسده گناه باشد، مي‏توان دروغ گفت، مثلاً براي اصلاح بين دو نفر مي‏توان دروغ گفت، چون "صلاح ذات البين افضل من عامة الصلاة الصيام؛(1) صلاح و صلح بين دو نفر بهتر و برتر از اين است كه يك سال نماز و روزه انجام دهد". بنابراين مصلحت آن بر مفسده دروغ مي‏چربد.دومين موردي كه دروغ گفتن جائز است، موردي است كه اگر انسان راست بگويد، ضرر مالي يا جاني يا آبرويي متوجه او يا ديگري مي‏شود و به سبب دروغ گفتن دفع آن ضرر بشود. اگر ضرر مالي قابل توجه باشد يا ضرر جاني و آبرويي، حتي مي‏تواند قسم دروغ بخورد، مثل اين كه اگر ظالمي مي‏خواهد مسلماني بي گناهي را بگيرد و بكشد يا كتك بزند يا به او اهانت كند و آبروي وي را بريزد يا مالش را ببرد يا زندانش كند و از شما محلش را مي‏پرسد، مي‏توانيد بلكه واجب است دروغ بگوييد، يا مثل اين كه مال مسلماني نزد شما امانت است و ظالمي آن مال را مطالبه مي‏كند، كه واجب است انكار نماييد.(2)البته در برخي از مواردي كه دروغ جائز است، اگر امكان توريه باشد، بايد توريه كرد. توريه به اين معنا است كه انسان سخني بگويد كه داراي دو معنا است. يك معناي آن راست و مطابق با واقع مي‏باشد و معناي ديگرش دروغ است، و گوينده معناي راست آن را قصد مي‏كند و مخاطب و شنونده معناي دروغ آن را مي‏فهمد.1 - نهج البلاغه خطبه 47.2 - آيت الله دستغيب، گناهان كبيره، ج 1، ص 290* با استفاده از آرشيو مرکز ملي پاسخگويي ديني : http://www.pasokhgoo.ir

با عرض سلام و تشكر از شما. خداوند همه مارا از اين گناه بزرگ دور بدارد. همواره در پناه حق موفق باشيد؛ التماس دعا .

با عرض سلام و تشكر از شما. خداوند همه مارا از اين گناه بزرگ دور بدارد. همواره در پناه حق موفق باشيد؛ التماس دعا .